ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΕΣ

Κύριες και Κύριοι Συνάελφοι,

Επιτρέψτε μου στη σύντομη παρέμβασή μου να επικεντρωθώ στις ειδικότερες διατάξεις του άρθρου 15 που αναφέρεται στη νεοσυσταθείσα κατηγορία προσωπικού  τους επικουρικούς πυροσβέστες. Και βεβαίως σε αυτούς περιλαμβάνονται οι εποχικοί πυροσβέστες  οι οποίοι αριθμούν περίπου τους 5.400.  Ο λόγος για τον οποίο κάνω ιδιαίτερη αναφορά στο εν λόγω άρθρο είναι γιατί γνωρίζω πολύ καλά όπως και όλοι μας σε αυτή την αίθουσα την προσφορά αυτών των ανθρώπων στο δύσκολο έργο της δασοπυρόσβεσης αλλά βεβαίως και την ιδιότυπη εργασιακή τους σχέση όλα αυτά τα χρόνια  που τόσο πολύ τους ταλαιπώρησαν. Είναι αδιαμφισβήτητο ότι για πολλές δεκαετίες οι εποχικοί πυροσβέστες έχουν προσφέρει τα μέγιστα στο δύσκολο τομέα της δασοπυρόσβεσης  με τίμημα πολλές φορές την ίδια τους τη ζωή  και ότι αποτελεί πλέον αναγκαιότητα να επιλυθεί ένα χρονίζον γι΄αυτους πρόβλημα που δυστυχώς τους καθιστά  σε μια ιδιότυπη όπως προανέφερα ομηρία με αποτέλεσμα να έχουν δημιουργηθεί στο σώμα πυροσβέστες δύο ταχυτήτων.  Δεν μπορώ να μη δω με θετική διάθεση τη δημιουργία της ειδικής κατηγορίας στο Πυροσβεστικό Σώμα των «Πυροσβεστών πενταετούς υποχρέωσης». Δίδεται άνευ αντιρρήσεως μια λύση στο πρόβλημα των πυροσβεστών της κατηγορίας αυτής των εποχικών πυροσβεστών. Μια λύση που οι πυροσβέστες αυτοί την δικαιούνται αφού τόσα πολλά έχουν προσφέρει στο Σώμα ειδικά στο επιχειρησιακό τομέα. Ας μην ξεχνάμε Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι ότι χρονικά ο μέσος όρος εργασίας των ως άνω Πυροσβεστών στο Πυροσβεστικό Σώμα με συνεχόμενες συμβάσεις ορισμένου χρόνου είναι 10 χρόνια. Υπάρχουν πολλοί βέβαια με 15, 16, 17 συνεχόμενα χρόνια υπηρεσίας υπό το εργασιακό αυτό καθεστώς.  Υπάρχουν βέβαια και περιπτώσεις που κάποιοι έχουν και 22 συνεχή έτη προϋπηρεσίας. Πάνω από 1.200 εργάζονται σε πυρόπληκτες περιοχές (Πελοπόννησος κλπ), πάνω από 1.500 σε παραμεθόριες περιοχές και νησιά,  ενώ 900 περίπου είναι πολύτεκνοι.  Ενδεικτικό της πολυετούς απασχόλησής τους είναι ότι υπάρχει ένας εποχικός, ο οποίος εργάζεται από το 1973 !! Τα τελευταία χρόνια θρηνούν 22 νεκρούς και δεκάδες τραυματίες.  Και αυτό γιατί όλοι τους σβήνουν φωτιές.  Κανένας από τους 5.400 δεν δουλεύει ως διοικητικός υπάλληλος σε γραφείο αλλά βρίσκονται πάντα στην πρώτη γραμμή του καθήκοντος. Οι συγκεκριμένοι πυροσβέστες είχαν λάβει τη διαβεβαίωση του Πρωθυπουργού προκλογικά ότι θα μονιμοποιηθούν. Είχε μάλιστα συσταθεί Επιτροπή στο Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη προ οκταμήνου,  όπου συζήτησε το θέμα της μονιμοποίησής τους, σύμφωνα με τις προεκλογικές δεσμεύσεις του Πρωθυπουργού. Τελικά παρ’ ότι το πόρισμα που εκδόθηκε πρότεινε τη μονιμοποίησή τους, δυστυχώς η δέσμευση αυτή του Πρωθυπουργού έμεινε στα χαρτιά. Δεν τα λέω αυτά για να ρίξω ευθύνες σε κυβερνήσεις σε υπουργούς ή πρωθυπουργούς  ούτε βεβαίως θέλω να επιμερίσω ευθύνες. Αυτό που όμως είναι αναγκαίο είναι να δείξουμε τον απαραίτητο σεβασμό στους ανθρώπους αυτούς. Θέλω σύντομα να κάμω μερικές παρατηρήσεις όσον αφορά το άρθρο 15. Το πρώτο έχει να κάνει με τη ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΗ της ΣΩΜΑΤΙΚΗΣ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ Η παράγραφος 3 του άρθρου 15 του σχεδίου νόμου (τελευταίο εδάφιο) αναφέρει : «Για διαπίστωση της σωματικής ικανότητας και ψυχικής υγείας τους εφαρμόζονται οι διατάξεις που ισχύουν για το μόνιμο πυροσβεστικό προσωπικό». Κύριες και Κύριοι Συνάδελφοι βρίσκω απόλυτα λογική την παρατήρηση των πυροσβεστών που έχει να κάνει με τις ενστάσεις που διατηρούν στην ως άνω διατύπωση του νομοσχεδίου.  Συμφωνώ με την πρόταση για να εξαλειφθεί κάθε παρερμηνεία  να υποβληθούν οι ως πυροσβέστες στις ίδιες εξετάσεις που είχαν υποβληθεί και κατά το χρόνο πρόσληψης τους ως εποχικοί. Δηλαδή να εφαρμοστούν οι διατάξεις του ΠΔ 121/2007. Και η λογική να εφαρμοστούν οι συγκεκριμένες διατάξεις εδράζεται στο γεγονός ότι μιλάμε για ανθρώπους κάποιας ηλικίας (ως ανώτατο όριο ηλικίας πρόσληψης τίθεται το 54ο έτος της ηλικίας), η δε υγεία τους έχει, όπως είναι φυσιολογικό, επιδεινωθεί τόσα χρόνια που δουλεύουν στο Πυροσβεστικό Σώμα. Πολλοί από αυτούς έχουν τραυματιστεί κατά την εκτέλεση της υπηρεσίας τους.  Δεν μπορείς λοιπόν όσους έχουν τραυματισθεί στην ώρα του καθήκοντος για τον ίδιο λόγο να τους αποκλείεις από τις ιατρικές εξετάσεις.  Δεν είναι δυνατόν τους ίδιους ανθρώπους να τους θεωρείς κατάλληλους να σβήσουν φωτιές ως εποχικούς και ακατάλληλους ως πενταετούς υποχρέωσης. Εξάλλου, αναφορικά με τις ψυχοτεχνικές δοκιμασίες έχουν ήδη υποβληθεί δύο (2) φορές στο πρόσφατο παρελθόν σε τέτοιου είδους εξετάσεις, οπότε δεν τίθεται ζήτημα ψυχικής τους καταλληλότητας, καθώς αν είχε ανακύψει το οποιοδήποτε πρόβλημα, η σύμβαση εργασίας τους με το Πυροσβεστικό Σώμα θα είχε ήδη καταγγελθεί σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 6 του ΠΔ 124/2003. Μία δεύτερη παρατήρηση έχει να κάνει με την διατύπωση της παραγράφου 15 του άρθρου 15 του σχεδίου νόμου  όπου επίσης θα συμφωνήσω να  προβλεφθεί στο νομοσχέδιο Κύριε Υπουργέ διάταξη ώστε να λαμβάνουν το σύνολο των παροχών που ελάμβαναν ως εποχικοί πυροσβέστες».  Δηλαδή ό,τι ελάμβαναν ως εποχικοί πυροσβέστες (αποδοχές, άδειες κλπ) να συνεχίσουν να λαμβάνουν και ως πενταετούς υποχρέωσης. Οι αποδοχές τους ως εποχικοί πυροσβέστες είναι κατά πολύ μικρότερες από τις αντίστοιχες των μονίμων, οπότε δεν δημιουργείται πρόβλημα.  Με βάση δε το πόρισμα της Επιτροπής του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη η οικονομική αναλογία των εποχικών σε σύγκριση με τους μονίμους είναι 1 προς 5. Δηλαδή όσο κοστίζει ένας εποχικός κοστίζουν 5 μόνιμοι ! Μια τελευταία παρατήρηση Κύριε Υπουργέ έχει να κάνει με το  ανώτατο όριο ηλικίας πρόσληψης πυροσβεστών πενταετούς υποχρέωσης από τους κόλπους των εποχικών όπου τίθεται το 54ο έτος. Ο αριθμός των εποχικών πυροσβεστών που ανήκουν στην ηλικιακή κατηγορία από 54 έως και 63 ετών δεν ξεπερνά τους 200.  Αν από αυτούς αφαιρέσουμε όσους δεν πληρούν τις προϋποθέσεις της νομοθετικής διάταξης περί απολυτηρίου στρατού, ποινικού μητρώου και απαιτούμενης προϋπηρεσίας (δεδομένου ότι για παράδειγμα. ένας συμβασιούχος πυροσβέστης ηλικίας 60 ετών για να μπορέσει να καταταγεί στο Πυροσβεστικό Σώμα ως πενταετούς θητείας θα πρέπει να έχει υπηρετήσει τουλάχιστον 15 αντιπυρικές περιόδους), τότε ο αριθμός που απομένει δεν ξεπερνά τους 100. Πρόκειται συνεπώς για ένα πολύ μικρό αριθμό που δεν επιβαρύνει πέραν των προβλεπομένων ορίων τον κρατικό προϋπολογισμό και επιπροσθέτως αφορά σε πυροσβέστες που διαθέτουν μακρά εμπειρία στα καθήκοντά τους, είναι είτε πολύτεκνοι είτε με σοβαρές οικογενειακές υποχρεώσεις, κατοικούν σε παραμεθόριες περιοχές και βρίσκονται σε μια ηλικία προχωρημένη για αναζήτηση εργασίας ειδικότερα δε σήμερα που οι συνθήκες ανεύρεσης εργασίας έχουν καταστεί παντελώς δυσπρόσιτες. Επίσης ένα άλλο ζήτημα είναι  όσων έχουν απολυτήριο δημοτικού μετά το 1980. Αφορά 400 εποχικούς, οι οποίοι όμως όλοι φοιτούν σε σχολεία δεύτερης ευκαιρίας. Σε κάποιες χώρες Κύριε Υπουργέ όπως για παράδειγμα στη Ρωσία, Καναδάς, δεν θέτουν ως κριτήριο τον απολυτήριο τίτλο. Το σημαντικότερο που θα έπρεπε να μας απασχολεί και ας μην το ξεχνάμε αυτό είναι το αν μπορούν οι πυροσβέστες αυτοί να ανταποκριθούν στα καθήκοντά τους.  Αυτό νομίζω Κύριε Υπουργέ το έχουν αποδείξει επί τόσα χρόνια στο Πυροσβεστικό Σώμα σε συνθήκες πραγματικής κατάσβεσης.  Οπότε δείξτε την κατανόησή σας Κύριε Υπουργέ σε αυτό όπως και στα άλλα σημεία των παρατηρήσεων μου ωστε να δικαιώσουμε σε ένα βαθμό την ιδιαίτερη αυτή κατηγορία των ανθρώπων της προσφοράς και του αγώνα για το Πυροσβστικό Σώμα.