ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑ, ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ

Ναός Στρατίου Διός

Περνώντας την γέφυρα του Αχελώου αντικρίζουμε τα τείχη της αρχαίας Στράτου, της σημαντικότερης,ισχυρότερης και πλουσιότερης πόλης της Αρχαίας Ακαρνανίας στη δεξιά όχθη
του Αχελώου.
Αριστερά μας, στην όχθη του ποταμού, βρίσκεται η παραποτάμια πύλη. Μπροστά μας ορθώνονται μισογκρεμισμένα αλλά περήφανα τα τείχη της άλλοτε ισχυρής πόλης. Μέσα από
το σημερινό χωριό,δεξιά,ο δρόμος μας οδηγεί στο εσωτερικό της αρχαίας πόλης.
Η θέση της ως το κλειδί της ΒΑ εισόδου της Ακαρνανίας και η ‘‘Στρατηγική πεδιάδα’’ με τη μεγάλη έκταση και γονιμότητα της εξασφάλιζαν πλούσια εισοδήματα. Οι ίπποι της ήταν ονομαστοί και πηγή πλούτου. Το 379 π.Χ. έχουμε τη πρώτη της αναφορά ως πρωτεύουσα του κοινού των Ακαρνανών. Κατόπιν πέρασε στην κατοχή της Αιτωλικής Συμπολιτείας και ακολούθησε τη μοίρα της.

Αρχαίο Θέατρο

Τα τείχη της Στράτου ήταν από τα καλύτερα της Ακαρνανίας. Η οχυρωμένη ακρόπολή της βρίσκεται βόρεια, ακριβώς απέναντι από την κύρια πύλη. Αποτελούσε το σημαντικότερο στοιχείο της άμυνας. Η γραμμή του περιβόλου των τειχών ακολουθεί την διαμόρφωση των τριών λοφοσειρών στις οποίες είναι κτισμένη η αρχαία πόλη.
Χαρακτηριστικά στοιχεία της οργάνωσης της άμυνας της πόλης είναι το διατείχισμα-ιδιαίτερο γνώρισμα της ακαρνανικής οχυρωματικής, που ξεκινά από την κύρια πύλη και καταλήγει στην ακρόπολη, διαιρώντας την πόλη σε δυο μέρη- και οι πυκνοί πύργοι.
Σ’έναν από τους λόφους που περικλείονται από τα τείχη, δεσπόζουν τα ερείπια του ναού του Στρατίου Διός,του πιο μεγαλόπρεπου από τα δημόσια κτίρια της Στράτου. Μελέτη του ναού και πιθανή αναπαράσταση του δημοσίευσε το 1923 ο Αν. Ορλάνδος. Τις πρώτες ανασκαφές πραγματοποίησε το 1924 η Γαλλική Αρχαιολογική Σχολή που δημοσίευσε και τις επιγραφές που βρέθηκαν εκεί. Ο ναός κτίστηκε τον 4ο π.Χ. αιώνα. Είναι δωρικού ρυθμού,περίπτερος με 6Χ11 κίονες, πρόναο και οπισθόδομο. Οι κίονες του σηκού ήταν τοποθετημένοι κοντά στον τοίχο. Πιθανότατα ένα μέρος του σηκού ήταν υπαίθριο, ενώ την οροφή του στήριζαν εσωτερικά οκτώ κίονες. Τα κιονόκρανα του 4ου αιώνα θυμίζουν με την τεχνοτροπία τους τα αντίστοιχα του Παρθενώνα και των Προπυλαίων.
Ο ναός δεν τελείωσε ποτέ και γι’αυτό οι κίονες είναι αράβδωτοι. Οι μετόπες πρέπει να είναι ζωγραφιστές. Όλος ο ναός ήταν κτισμένος από σκληρό ασβεστόλιθο γι’αυτό και τα μέλη του σώζονται, σχεδόν, ακέραια. Μετά την κεντρική πύλη η κύρια οδός της πόλης οδηγούσε στην Αγορά που βρισκόταν στη δυτική πλευρά του διατειχίσματος. Αποτελούσε το εμπορικό,πολιτικό και διοικητικό κέντρο της πόλης. Στις ανασκαφές αποκαλύφθηκε κυκλικό κτίσμα, ίσως βάθρο ανδριάντων.
Στον ίδιο χώρο πρόσφατα αποκαλύφθηκε το Βουλευτήριο, ενώ από την άλλη πλευρά του διατειχίσματος καθαρίστηκε το θέατρο της πόλης, χωρητικότητας 7.000 ατόμων.Διαμορφώθηκε μάλλον στα τέλη του 4ου π.Χ. αιώνα.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΜΑΣ ΕΔΩ

Το άρθρο είναι μια εργασία του καθηγητή Γερμανικών Σταύρου Καραγκούνη.