Τον Κωνσταντίνο Δρόσο τίμησε ο Σύλλογος Ρουμελιωτών Ρόδου

 Τον Κωνσταντίνο Δρόσο τίμησε το Σάββατο 10 Φεβρουαρίου ο Συλλόγος Ρουμελιωτών Ρόδου «Η Ρούμελη», στο πλαίσιο κοπής της πίτας, για την ηρωική του δράση κατά την τουρκική εισβολή στην Κύπρο το καλοκαίρι του 1974, όπου υπηρετούσε τη στρατιωτική του θητεία ως έφεδρος λοχίας και πήρε μέρος στις μάχες ως αρχηγός πληρώματος άρματος μάχης.
του συλλόγου.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ
Ο Δρόσος Κωνσταντίνος του Βασιλείου:
Γεννήθηκε το έτος 1950 στην Αρτοτίνα  Φωκίδας,  γενέτειρα του Αθανασίου Διάκου.
Είναι πτυχιούχος: Μαρασλείου Παιδαγωγικής Ακαδημίας Παντείου Σχολής Πολιτικών Επιστημών και του Παιδαγωγικού Τμήματος  του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Εργάστηκε ως δάσκαλος και Διευθυντής σε δημοτικά σχολεία της Ελλάδας και της Γερμανίας. Είναι παντρεμένος με τη δασκάλα Σουλτάνα Αθανασοπούλου και έχουν τρεις κόρες. Την Παρασκευή, δικαστής, τη Θεώνη-Μαρίνα, δασκάλα και τη Βασιλεία, χημικός μηχανικός.
Κατατάχτηκε στο στρατό στις 22 Ιουλίου του 1972. Εκπαιδεύτηκε στα Μέσα Άρματα Μάχης Μ-47 και Μ-48 στο ΚΕΝΤΡΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΕΩΣ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΩΝ στο Γουδί. Στην συνέχεια  εκπαιδεύτηκε ως Έφεδρος ΒαθμοφόροςΛοχίας στο Λιτόχωρο.
Τον Σεπτέμβρη του 1973 έλαβε μετάθεση για την 21 ΕΑΝ στην Κύπρο. Με την εκδήλωση της τουρκικής εισβολής το 1974 κρίθηκε παρατεταμένης θητείας και έλαβε μέρος στις επιχειρήσεις εναντίον των Τούρκων. Απολύθηκε στις 2 Δεκεμβρίου 1974.
Στις 2 Σεπτεμβρίου 1974 προτάθηκε για Πολεμικό  Σταυρό Γ’ Τάξεως από τον Διοικητή της 21ΕΑΝ κ. Περικλή Κορκόντζελο.
Στις 20  Ιουνίου 2016 τιμήθηκε από τον Υπουργό Εθνικής  Άμυνας της Ελλάδας Κο Πάνο Καμμένο με το Μετάλλιο Εξόχου Πράξεως.
Στις 25 Νοεμβρίου 2016 τιμήθηκε στην εκδήλωση για τα 70 χρόνια Τεθωρακισμένων στην Ελλάδα από τον Αρχηγό ΓΕΣ Αντιστράτηγο Βασίλειο Τελλίδη.

ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΤΗΣ ΜΑΧΗΣ ΣΚΥΛΛΟΥΡΑΣ
Στις 2 Αυγούστου 1974, παρότι υπήρχε εκεχειρία  οι Τούρκοι κάνουν επίθεση, στην περιοχή Κόρνος στο όρος Πενταδάχτυλος με 8 άρματα, 4 Μ-47 και 4 Μ-113 και πέφτουν σε ναρκοπέδιο. Αποτέλεσμα αυτού να πέσουν άθιχτα στα χέρια των Ελληνοκυπρίων ένα Μ-47 και ένα Μ-113.Στο άρμα Μ-47 Αρχηγός πληρώματος τοποθετείται ο συμπατριώτης μας Λοχίας Κωνσταντίνος Δρόσος από την Αρτοτίνα  Φωκίδας.
Με συνεχή εκπαίδευση του ιδίου και του πληρώματος είναι έτοιμοι για την επόμενη κίνηση των κατακτητών Τούρκων. Πράγματι στην δεύτερη  μέρα του «Αττίλα 2», ανήμερα της Παναγιάς, στις 15 Αυγούστου 1974 και ώρα 15:00 δέχονται επίθεση στο χωριό  Σκυλλούρα.
Πολλά τούρκικα Μ-47 καλυμμένα από τους πυκνούς καπνούς που προέκυψαν από φλεγόμενες καλαμιές και θημωνιές σιτηρών, παρουσιάστηκαν σε απόσταση 70-100 μέτρων.
Μπροστά τους υπήρχε ρυάκι το οποίο σταμάτησε για λίγο την προέλασή τους, ψάχνοντας για πέρασμα.
Με επιδέξιους χειρισμούς το καταληφθέν τουρκικό άρμα Μ-47 διεισδύει στην τουρκική ίλη, 17 αρμάτων χωρίς να γίνει αντιληπτό λόγω των ιδίων διακριτικών.
Ο Αρχηγός Λοχίας Κωνσταντίνος Δρόσος αναφέρει:
Αυτό ήταν! Από κει και μετά αρχίζει ο ανταρτοπόλεμος. Όταν ήταν ασφαλείς και καλυμμένοι, χτυπούσαν από έναν και ύστερα το «κορόιδο».
Χαρακτηριστικά περιγράφει την συνομιλία με το πλήρωμα στο πρώτο άρμα , που είχαν σκοπεύσει:
Δρόσος- Αρχηγός: «πυρ»
Κουδουνάς - Πυροβολητής: «Ρε κουμπάρε δε θωρώ καλά με κρύβει το κλαδί του δέντρου».
Δρόσος- Αρχηγός: «Τούντα κάνε λίγο πίσω».
Αυτόματα ο Τούντας-Οδηγός λίγο, πίσω.
Κουδουνάς - Πυροβολητής: «Εντάξει κουμπάρε».
Δρόσος- Αρχηγός: «Πυρ».
Κουδουνάς – Πυροβολητής: «Εφάγαμέν το».
Όταν κατά τις 16.00 ή 17.00 η ώρα, τους πήραν είδηση, τότε άρχισαν τα δύσκολα. Είχε εντοπίσει ο Λοχίας Κωνσταντίνος Δρόσος από νωρίτερα κατά την διάρκεια της μάχης μια βατή για το ΑΡΜΑ ευθεία για το ύψωμα, η οποία είχε και πλεονέκτημα κάλυψης. Μόνο ο πύργος φαινόταν. Λέει στον οδηγό, «Τούντα δώστα όλα στη Μαρμάρω και πάμε από ’δω για το ύψωμα».
Πράγματι ο Νίκος, άριστος οδηγός και τεχνίτης, στάθηκε μαζί με τη Μαρμάρω στο ύψος της περίστασης. Καλυφθήκανε στο ύψωμα και συνέχισαν μέχρι που έριξαν και το τελευταίο βλήμα από τα 75.        
Την άλλη μέρα 16 Αυγούστου, με την Τουρκική αεροπορία να τους κυνηγάει, περάσανε κάποια φλεγόμενα χωριά και κατάληξαν στους Αγίους Κοκκινοτριμιθιάς. Εκεί ένιωσαν ότι είναι ασφαλείς.        
Αποτέλεσμα της γενναίας αυτής πράξης ήταν: η πρώτη στα Ελληνικά και Κυπριακά χρονικά νικηφόρα αρματομαχία και η  καθυστέρηση κατάληψης της γειτονικής Μόρφου από τους Τούρκους κατά μια ημέρα δίνοντας την ευκαιρία σε χιλιάδες πολίτες και στρατιώτες που κινδύνευαν με εγκλωβισμό να περάσουν στον ελεύθερο τομέα της Κύπρου.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ!!