Μεταξύ
θεολόγων ειλικρίνεια; Σίγουρα; Πάμε…
- Όλο αυτό το
χρονικό διάστημα δεν σταθήκαμε όλοι στο ύψος και στην ουσία της αποστολής μας.
Ουκ ολίγοι – και μάλιστα μεγαλόσχημοι και με θέσεις – επιδόθηκαν σε ένα φαύλο
κύκλο καταγγελιών, διχασμού και αλληλοφαγωμάρας. Άλλοι ανακάλυπταν παντού
προδοσίες των ιερών και των οσίων και άλλοι έχτιζαν τη φήμη τους ως προχώ και updated, φέρνοντας μάλιστα και κουβάδες με το
νερό που ανακάλυψαν στο φεγγάρι.
- Δόθηκε
αφορμή και χώρος στους κάθε λογής ΓΟΧ, ιδεοληπτικούς και περιφερόμενους του
διαδικτύου να εκμεταλλευτούν και να διαστρεβλώσουν την έννοια «μάθημα των
Θρησκευτικών».
- Θυμηδία και
οίκτος μόνο μπορεί να συνοδεύει σχόλια του τύπου «το 666 επιβάλει το νέο μάθημα
των Θρησκευτικών» ή «ας τελειώνουμε με τους χριστιανοταλιμπάν. Μπράβο στο Φίλη
που τους καταργεί». Η περίπτωσή τους θα ήταν ενδιαφέρον θέμα διδακτορικής
διατριβής στην Ψυχιατρική. Δυστυχώς όμως, συχνά μονοπωλούν και προβάλλονται.
- Όλοι μεταξύ
μας συμφωνούμε για τα ελλιπή και προβληματικά βιβλία και για την ανάγκη
αναμόρφωσης και βελτίωσης του μαθήματος. Στην ερώτηση «τι προτείνεις,
συνάδελφε;» βγάζουμε συχνά το ραγιά που κρύβουμε μέσα μας: «δεν ξέρω… μια απλή
διαπίστωση έκανα». Η λογική του νέου προγράμματος σπουδών είναι σε άλλη βάση
από το παλαιό. Περισσότερη ελευθερία και ευελιξία για τον εκπαιδευτικό. Έχει
όμως και πολλά προβλήματα. Αντί να τα συζητήσουμε, δες στην πρώτη παύλα τι
κάναμε…
- Εντύπωση
κάνει σε όλους μας η ελευθερία, η ομορφιά και ο σεβασμός στο ανθρώπινο πρόσωπο
που συναντά κανείς στην Αγία Γραφή, στα Πατερικά κείμενα, στη Φιλοκαλία. Σε
αντίθεση με τη σιδερόφρακτη θρησκευτικότητα στην προσέγγιση του Θεού που
συναντά κανείς στη θρησκευτική αγωγή του 20ου αιώνα. Θα το πω απλά
και αυτοκριτικά: Αν είσαι μάγκας θεολόγος, άρπαξε τη νέα ευκαιρία της ευελιξίας
και απογείωσε την τάξη σου και το μάθημά σου.
- Δεν σπουδάσαμε
ούτε θρησκευτικοί μεταπράτες ούτε φερέφωνα στείρας και ανέραστης
θρησκευτικότητας. Σπουδάσαμε θεολόγοι, αν και οι περισσότεροι καταλάβαμε αυτό
το δώρο μετά το πτυχίο και ειδικά όταν μυρίσαμε ξανά κιμωλία. Ακόμη κι αν έχει
αντικατασταθεί με μαρκαδόρο και λευκοπίνακα, η πρόκληση είναι ακόμη στις
τάξεις. Για γερά στομάχια…
- Προσωπικά,
στο μνημόσυνο και στον καφέ της γκρίνιας και της κακομοιριάς δεν θα έρθω. Έχω
πάρτυ…
Παναγιώτης Ασημακόπουλος
Θεολόγος καθηγητής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.